Ένας ένας την κάνουν από την ελληνική μπλογκόσφαιρα όλοι οι μεγάλοι, παλιοί και πολλά βαρείς τύποι του συνδικάτου της μπλογκοπαράνοιας.
Ο μεν Δήμου άνευ σοβαρής αιτίας, ο δε ο Mickey άνευ αιτίας εντελώς.
Κι ενώ στην περίπτωση του πρώτου βασιλιά , τα σκήπτρα επάξια παρεδόθησαν από τον λαό στον Ποντικό, στην περίπτωση του δεύτερου τα σκήπτρα κληροδοτήθηκαν με το τελευταίο post του σε κοσμική μαγκίτισα μλογκερού με ..μοναρχικές διαδικασίες. "Λαέ, εκεί! Προσκύνα!"
Κι άντε ο λαός να τρέχει για το παντεσπάνι της αληθοφάνειας.
Ένας ένας τα παλικάρια του μπλογκοχωριού λιποτακτούν (ε, να αυτά τα SPARTA έκαναν τη ζημιά ή την είδαν όλοι αυτοεξόριστοι αριστεροί). Θα επανέλθουν λέει σε έναν πύργο ή εν καιρώ για να μην ξεχνιούνται. Μπουρδολογίες για γκομενίτσες απ'το χωριό. "Θα σε δω στην καφετερία του Αναστάσ' δίπλα στο φούρνο του Τζίμη του κουφού". "Είσαι κορίτσι για σπίτι, δεν είσαι εσύ για γούστα, τράβα στον Μήτσο τον κουτσό"
Κι αυτό δεν είναι αναγκαστικά κακό γιατί έτσι η μάζα των διαδηλωτών υπάρχει έστω ΜΙΑ πιθανότητα να διαχυθεί και στα σοκάκια των διπλανών μπλογκ , μπας και δουν και κανένα comment κι αυτοί οι έρμοι οι καινούργιοι. Που έχουν καταντήσει τα παλιά μπλογκ σαν τις ομάδες που ψήφιζαν τις καταλήψεις. Μία ομάδα ίδια σε κάθε νομό, περιφέρονται από διπλανή πόρτα σε διπλανή πόρτα στην ίδια πολυκατοικία.
- Μανδάμ, ήρθαμε και χθες.
-Έλα βρε Παναγιώτη εσύ είσαι;
Κι όχι τίποτε άλλο , αλλά μ'αυτά κι αυτά την έπιασε την κηδεμόνα μια αυτοκριτική και θέλει να σταματήσει το podcast.
-Μαλακίες λέμε ρε Σαρντό.
- Ε, τι μια μαλακία τι δυο ρε όμορφη. Μη μασάς.
- Ρε Σαρντό υπάρχουν άνθρωποι σοβαροί εκεί έξω που έχουν να πουν ενώ εγώ όχι. Κι αν έχω να πω, καλύτερα να τα γράφω.
- Μη χαλιέσαι κοκόνα μου. Εκείνοι προσπαθούν αυτό που νομίζουν ότι έχεις εσύ κι εσύ προσπαθείς αυτό που νομίζεις πως έχουν αυτοί.
- Σαρντό με μπερδεύεις
-Ναι ο π****. Έτσι τις ρίχνω τις γκόμενες. Τις ζαλίζω όπως το φως τη μύγα.
Έκλεισε το πι- σι σιωπηλά, πράγμα ύποπτο γιατί άμα δεν μιλάει αυτή πα να πει σκούρα τα πράματα.
Θα'χει πλάκα να μείνω μόνος στη Βουλή! Όχι ρε γμ την γκαντεμιά μου! Και τι θα τα κάνω τόσα τσόφλια!
[όχι ρε δεν βάζω λινκ]
14 σχόλια:
είναι δύσκολο πρόβλημα η συντήρηση ενός μπλογκ.
πόσο χρόνο να αφιερώσεις και απο που να "κλέψεις" αυτό το χρόνο.
ενα μπλογκ είναι μερος του "τύπου" πλεον.
ενα μπλογκ θα μπορουσε να είναι κομματι από ένα περιοδικό δηλαδή.
η λύση είναι ομαδική δουλειά ,συντονισμός και εξωστρέφεια ,αν θέλουμε τα μπλογκς να είναι απόψεις για την εποχή μας και όχι σημειωματάρια στην πίσω τσέπη του τζιν μας.
οπότε νομίζω πως κατευθυνόμαστε προς ένα περιοδικό ,που να φτιάχνεται με συνεργασίες , να υπαρχει καταμερισμός εργασίας και κυρίως το σημαντικό είναι να διαβαζεται και εκτός διαδικτύου.
Ανώνυμε
α) η συντήρηση ενός μπλογκ επαγγελματικού με κρυφό στόχο τη διαφήμιση, προσωπική ή ξένη με ένα ποστ την ημέρα , ναι είναι δύσκολη υπόθεση, αλλά τα συγκεκριμένα που αναφέρω (οι λιποτάκτες) ήταν αυτής της κατηγορίας; Ε, τότε πέρα από την προδοσία νοιώθω πως έχω υποστεί και κοροϊδία
β) η λύση είναι ομαδική δουλειά; Μα για αυτό υπάρχουν τα site, τα portal , τα forum. [Να αρχίσω να ψάχνω συνεργάτες δηλαδή;Πωωωωω]
γ) "εξωστρέφεια";! Είδατε εσείς τον κύριο Δήμου να επισκέπτεται κάποιον από εμάς;
δ)"περιοδικό";!!!"να διαβάζεται και εκτός δικτύου";;;! αυτή είναι η δυναμική των εναλλακτικών μέσων;! Να καταστούν χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη;Ε, πάει και τελείωσε. Είμαι ένας αφελής με άποψη στο σημειωματάριο που κουβαλώ στην τσέπη , ΝΑΙ το ομολογώ είμαι ένας συντηρητικός blogger παλιάς σχολής και δεν νοιώθω καλά:-))
"...χαλίφηδες;"
καλά το λες αυτό , αλλά να "μεσολαβούν" οι εφημερίδες για να ανακοινώσουν την υπαρξη των μπλογκερς ;
αυτό δεν σε χαλάει;
είναι και ένα ...δίλημα που έθεσε ο παπαδημητρίου (των ολυμπιακών, της παραστασης "2").
όταν αξίζεις είπε το σύστημα σε αφομοιώνει και μετα σου ζητάει υποχωρήσεις.
αν όμως χρησιμοποιείς τα μπλογκς (και κατ επέκταση τα γουίντοους) μόνο γι αυτό που κατασκευαστηκαν , για να ψιλοεκτονώνεσαι και να αποδίδεις καλύτερα στο μηχανισμό, αυτό; δεν σε ενοχλεί;
Ανώνυμε τι εννοείς "μεσολαβούν οι εφημερίδες για να ανακοινώσουν την ύπαρξη των μπλόγκερς"; Φοβάμαι πως δεν κατάλαβα..
Όσο αφορά στο σύστημα τώρα,ναι πιστεύω πως πράγματι όταν αξίζεις το σύστημα σε αφομοιώνει αλλά υποχωρήσεις ζητά μόνο εάν εσύ επιθυμείς περισσότερο να ενσωματωθείς στο σύστημα απόλυτα παρά να προστατέψεις τη μοναδικότητα στην οποία στηρίχτηκε η αφομοίωση σου. Δηλαδή, αν ένας καλλιτέχνης με εξαιρετικά μοναδική τεχνοτροπία προσληφθεί με παχυλό μισθό και δόξα σε μία top εταιρεία , ε, είναι ευθύνη-επιλογή εκ των προτέρων γνωστή ως πιθανότητα, του καλλιτέχνη αν θα κάνει παραχωρήσεις στις υποδείξεις του αφεντικού. Η ευθύνη δεν είναι του συστήματος αλλά της μονάδας που δέχεται (ίσως επειδή αυτό αποζητούσε πάντα) να ενσωματωθεί στο σύστημα.
Οι λόγοι που χρησιμοποιεί ο καθένας τα μπλογκ είναι πολλοί και ποικίλουν ανάλογα με τους στόχους και τις ανάγκες. Η δύναμη του φαινομένου κι αν περιορίζεται στην "ψιλοεκτόνωση" δεν αποτελεί μοναδική παρατήρηση. Ευτυχώς υπάρχουν (λίγες αλλά υπάρχουν) φωτεινές εξαιρέσεις. Δεν με ενοχλεί το γιατί , με ενοχλεί η εκμετάλλευση του φαινομένου και του μέσου από το άτομο όμως. Δεν με ενοχλεί ο μπλόγκερ που θέλει να πει τις αλήθειες και τους μύθους του. Με ενοχλεί ο μπλόγκερ που χρησιμοποιεί τη δυνατότητα αυτή για να υπερυψώσει-υπερεκτιμήσει την αλήθεια του.
[Λοιπόν, σε καθιστώ υπεύθυνο για όποιο χτύπημα μετά από τόοοοσο βαθείς στοχασμούς:-]
Δεν μπορώ να ξέρω τι έχουν στο μυαλό τους και για ποιο λόγο σταματούν αλλά είναι δικαίωμα τους και η λέξη λιποτάκτης νομίζω είναι λάθος χαρακτηρισμός. Για μένα είναι πιο επιλήψιμο να έχει κανείς μια ψευτοκουλτουριάρικη συμπεριφορά του στυλ: "Γαμώτο, χάνεται η ποιότητα τώρα που οι ιερές πένες αποχωρούν και το blogging γίνεται μαζικό". Είναι σαν την τηλεόραση, καθένας διαβάζει ό,τι του αρέσει. Και καλό είναι να ψάχνουμε ενδιαφέροντα blogs σε άγνωστες μεριές, εκεί που ο ήλιος δε φέγγει ακόμα και να τα αναδεικνύουμε σιγά-σιγά. Πάντως, θα συμφωνήσω για το άβατο κάποιων blogs όπου αγνοείσαι επειδή δε φέρεις ένα βαρύ όνομα ή είσαι νέος - ηλικιακά και στο χώρο. Και φυσικά για την εσωστρέφεια ορισμένων που νομίζουν πως αν σχολιάσουν κάπου που δεν υπάρχει στις ιερές λίστες θα κακοχαρακτηριστούν. Είναι γνώρισμα της παλιοσειράς η αλαζονεία και το ίδιο ισχύει και εδώ μόνο που εδώ υπάρχουν εναλλακτικές επιλογές. Ενδιαφέρον post, θα ετοιμάσω κάτι και στα δικά μου λημέρια εν καιρώ.
Καλό βράδι!
2σχ2, λιποτακτούν εφόσον μέχρι πρότινος διερρήγνυαν τα ιμάτια τους υπερασπιζόμενοι την δυναμική του blogging, αλλά μόλις αυτό εξετέλεσε τους όποιους προσωπικούς τους σκοπούς, εγκαταλείφθηκε εν ριπή οφθαλμού!Αλλά ας μην επαναλαμβανόμαστε. Δικαίωμα του καθενός να πράττει όπως νομίζει αλλά και δικαίωμα του καθενός να κρίνει τις πράξεις όλων.
Αυτό με τις "ιερές πενές" δεν με αφορά..μην τρελαθούμε τώρα..ιερές πένες my ass!
Πάντως σχεδιάζω μία σειρά ποστ υποδεικνύοντας την αλαζονεία (έτσι γιατί είμαι στριμμένο άντερο)των "μεγάλων" (χα!) μπλόγκερ καθώς και την έκθεση των νέων μπλόγκερ. Ένα καλως ήρθατε μωρέ είναι αυτό! τι θα χάσουμε άμα το πούμε;
Την καλησπέρα μου:-)
Νέος στο Μπλόγκιν (3μήνες)αλλά οχι στην ηλικία!
Μπήκα μόνο μία φορά στο μπλόγκ του Δήμου και 2 στου Μικέ..
Εχω την εντύπωση οτι ειναι 2 διαφορετικές περιπτώσεις κρίνοντας απο το γεγονός ότι τον μεν Δήμου δεν τον εχω δει ποτέ να σχολιάζει σε κανένα άλλο μπλόγκ ενώ τον Μικέ τον εχω δεί στης Ζωής20...
Αν αυτό σημαίνει κάτι...(που για μένα σημαίνει)..Μπορεί να κάνω και λάθος.
Πάντως το Blogging στην Ελλάδα είναι στα σπάργανα του και νομίζω οτι εχει πολύ δρόμο μπροστά του
Αν εκφραζόμαστε ειλικρινά και χωρίς 2ες σκέψεις κάτι καλό θα βγεί...αν οχι, θα δούμε!..
Υ.Γ. Εγω σε βρήκα απο Τυχάρπαστο που τον θεωρώ ειλικρινή έκφραση π.χ.
takis καλώς ήρθατε. Η αλήθεια είναι πως κι εγώ τον Δήμου δεν τον είχα δει πουθενά αν και στην περίπτωση της κηδεμόνας μου ένα Welcome το άφησε. Ο Mickey επίσης πολλές φορές κομεντάρισε την κηδεμόνα μου και ήταν ευγενής αλλά η συχνή παρουσία του στην κυρία που αναφέρετε εσείς όπως και η παραπομπή του σε αυτήν με το τελευταίο του ποστ, εμένα άλλα με κάνει να καταλαβαίνω. Συμφωνώ πως το ελληνικό μπλόγκιγκ είναι ακόμα στην αρχή και πως ε, δεν μπορεί από τόσα και τόσα μπλογκ όλο και κάτι καλό θα προκύψει αλλά οι ενστάσεις μου βρίσκονται: α) στο ότι πρέπει να δώσουμε ευκαιρίες στους νέους μπλόγκερ και β) πως πρέπει κάποια στιγμή να απαξιώσουμε τους "παλιούς" όταν προβαίνουν σε ατοπήματα.
keep on μπλόγκιν!!
καλώς σας βρήκα!
κατα λάθος σκόνταψα στο μπλογκ σου αλλά το θέμα που θίγεις το βρίσκω ενδιαφέρον. Μπλογκερ και εγω και μάλιστα νέος (3-4 μήνες) που ξεκίνησε αρχικά με σκοπό να περάσει την αγανάκτηση του για τα όσα συνέβαιναν στην παιδεία. Έχω και εγώ επισκεφτεί τα "μεγάλα" μπλογκ από περιέγεια αλλά το περιεχόμενο τους καθώς και ο τρόπος εκφρασης τους με άφησαν παγερά αδιάφορο και πραγματικά δεν καταλαβαινω γιατί τόσος κόσμος τους δέχεται σαν αυθαιντία. Μπλογκάρω και θα συνεχίσω να μπλογκάρω ανεξάρτητα από το εαν με επισκέπτεται κανένας ή δέκα άτομα γιατί πολύ απλά το κάνω επειδή γουστάρω. Στα ταπεινά και άγνωστα μπλογκ θα βρείτε πολύ πιο ενδιαφέροντα πράγματα...
keep blogging
Σπύρο καλώς ήρθατε στο πανηγυράκι μου:-) Δεξιά οι κρίκοι, αριστερά ο γορίλας , ευθεία η κηδεμόνας παρακολουθεί:-)
Αλέκο συμφωνώ απόλυτα με όσα γράφεις. Έτσι ακριβώς είναι τα πράγματα. Ας κάνουμε ένα ντου λοιπόν να καλωσορίσουμε τους νέους (ε, μην πάθουν και κανένα έμφραγμα από το ντου;-ρ) και ένα ΘΦΤΟΥΥΥ στους παλιούς που την είδαν Χέμινγουεϊ. Καλώς ήρθατε κιεσείς. Οδηγίες πλοήγησης στο πανηγύρι , άνωθεν:-)))
Επανέρχομαι,
Να πώ ότι εμένα προσωπικά δεν με νοιάζει το "ονομα" αυτού που γράφει αλλα αυτά που γράφει και εδώ λέω ότι εχω δεί εξαιρετικά πράγματα σε κάποια "μικρά" blogs...και αυτό με κάνει αισιόδοξο...φτάνει τα μικρά αστέρια μη γίνουν καινοφανείς Νόβες... (αν το είπα καλά!..αυτά που σκάνε εννοώ!)
Οσο για τη Ζωή που λες εγώ προσωπικά τη συμπαθώ, μέχρι τώρα τουλάχιστον...αν και έχω σχολιάσει ελάχιστα εκεί (1,2 φορές ?)
keep blogging
takis συμφωνώ 100% μαζί σας. Αλλά πόσοι άλλοι συμφωνούν και έμπρακτα με εμάς; Όσο για την δεσποινίδα που αναφέρετε δεν τρέφω ούτε συμπάθεια , ούτε αντιπάθεια (θα επεκταθώ σε μελλοντικο ποστ) απλώς ενοχλήθηκα επειδή το προτελευταίο ποστ του Μικέ (α, τώρα τα έσβησε όλα και κράτησε μόνο το τελευταίο αποχαιρετιστήριο) είχε πέντε γραμμές παραπομπές στην δική του προσωπική Θεά (καλά κάνει το παλικάρι, έτσι κάνουν οι άντρες) και ηχητικό μήνυμα ευχών σε αυτή. Ε, ντακς..εμένα η κηδεμόνας μου ούτε καν πατάει εδώ και μάλιστα μου απαγόρεψε να βάζω και λινκ ή να της κάνω διαφήμιση, Μέχρι και τη διεύθυνση του ποντκαστ της με ανάγκασε να την αφαιρέσω.. Καταλάβατε που είναι η ένσταση μου; Και στο τέλος έλεγε ο Μικές, μην παρεξηγηθείτε οι άλλοι που τελειώνω έτσι και εσάς σας αγαπώ..ε, καλά. Εμένα μη με αγαπάς. Το αντέχω:-ρ
32μπιτε Keep blogging no matter what. Σωστός..
Δημοσίευση σχολίου