pro-SEX-te τα κόμεντς

Καταρχήν θέλω να σας επισημάνω πως δούλεψα πολύ για αυτό το ποστ. Έτρεξα σε μακρινούς γαλαξίες του σάιμπερο-μεσονυκτίου μάζεψα ό,τι υπήρχε στα σχόλια κι έκανα μια έρευνα επιστημονικής χυνουσίας.

Σας προειδοποιώ.

Όποιος δεν διαθέτει αυτοσαρκαστικό χιούμορ- καλά άμανε δεν έχει και επίγνωση της κατάστασης του- να μην προχωρήσει στα ενδότερα. Θα πληγωθεί πολύ και δεν ξέρω άμανε με νοιάξει πάνω από δυο λεπτά.

Επίσης οφείλω να σας τονίσω πως κατέβαλα ιδιαίτερες προσπάθειες τόσο για τις ερμηνείες των διψασμένων αι-γι-δοίων (ελάτε μωρέ τώρα που στεναχωρηθήκατε..το’χετε, δεν το’χετε;) όσο και στην παραλλαγή των δηλωθέντων επιθυμιών- σωπάτε καλέ που δεν ήντανε επιθυμίες- και θέλω να πιστεύω πως κατάφερα και το νόημα να κρατήσω και την πανομοιοτυπία να αποφύγω.

Action!

Εννιά στα δέκα σχόλια είναι θηλυκής προελεύσεως και σεξουαλικής υπονοήσεως.

Επίσης εννιά στα δέκα προέρχονται από συγκεκριμένες κυρίες του μεταμορφωμένου πλέον γουορντπρεσομπλόγκερ οι οποίες είτε δηλώνουν απερίφραστα την σεξουαλική τους ανάγκη είτε την προκαλούν σε αποκάλυψη.

Δε και πε, λέμε αγόρι μου! Για πάρτη σου! Ζντούπα με!

Ποιο irc και μαλακίες. Εδώ μιλάμε για high sxtech culture καταστάσεις!

Τετρακόσιες πενήντα εννιά φωτογραφίες και σήμερα! Πάρε πάρε πάρε πάρεεεεεεε

Κι είναι κακό αυτό ρε Sardo?

Όχι παιδί μου κακό δεν είναι το κοκό. Κακό είναι το κουπόνι το κατοχικό στη σειρά των κόμεντ και το τατού στο χέρι «πάρε με κι εμένα όταν μπορέσεις»

Βέβαια θερμά συγχαρητήρια αξίζουν σε όλες καθότι ακόμα δεν έχουν μαλλιοτραβηχτεί. Κρατούν ένα επίπεδο διότι σου λέει:

- Κι αν μου κάτσει ; τι με νοιάζει αν της κάτσει; Βρε ας μου κάτσει και γίνομαι μέχρι και κομμουνίστρια. Υπέρ κοινοκτημοσύνης και φιλευσπλαχνίας του κάμα σούτρααα άαααααμεν.

Διότι το πράγμα είναι εμφανές. Δηλαδή τόσο εμφανές που βγάζει μάτι το κυλοτάκι το πεταμένο πάνω στην οθόνη. Εξ’ ου και οι λάθος τονισμοί, ορθογραφικά λάθη και λοιπά.

Βρε ας μου κάτσει και θα του τον βάλω εγώ τον τόνο εκεί που πρέπει. Αλλά και να μη μου κάτσει ξες εγώ τι καλά θα φτιάχνομαι και θα σηκώνω μύτη στον κουλό τον γκόμενο που ένας σούπερ τύπος – εκ των ποστ και τριγύρω μαρτυριών αναγνωρισμένος- με κοιτάζει με ύφος «γουστάρω» και κίνηση υπογάστριου « κοίτα δω τι έχω»;

Κι αρχίζω την μετάφραση και αναδημοσίευση των σχολίων , την επίδειξη της έρευνας που δηλαδή το’χω σίγουρο θα ζητηθεί από το Βήμα για ανάλυση.

Μη πω κι απ’τη βουλή….

κόμεντς..

[Μην συνεχίζεις είπα, μπορεί να πικραθείς]

Εγώ προειδοποίησα κι όχι τίποτα..κοίτα να δεις που εγώ ναι εγώ μπορεί να είμαι ο γκόμενος που σου’κατσε αλλά την άλλη μέρα δεν τηλεφώνησε κι έτσι κατέληξες στα σκοτεινά και κρύα πλακάκια της μπλογκόσφαιρας.

Ποιητικές στάλες ωορρηξίας

Παίρνεις μια ποιητική έκφραση, την πασπαλίζεις με ζουμάκι πρώτου αρμέγματος – το ακούσιο δηλαδή, αυτό που έρχεται από μόνο του ,έτσι εκεί που κάθεσαι- του πετάς 2-3 αποσιωπητικά , κανά ζαρζαβατικό – αγγούρι είναι το καλύτερο καίει και τα λίπη- πετάς κανα δυο κολακείες – αχ τώρα ποια πηδάς εσύ και σε εκτιμά γαμώτο , ή α, ρε χέμινγουεϊ + κλούνει+ κοσμικέ+ σιγά ρε μην είναι και ο γιος του μπερλουσκόνι με τον ψινάκη!

Βάζεις και μερικές κολακείες για την ηλικία που ιδέα δεν έχεις ποια είναι πραγματικά κατακαημένη – νταξ καημένη είπα, όχι στερημένη μην με αποπάρετε- ααααααααααα..άμανε το λέει η καρδούλα σας, το’χετε βίτσιο δηλαδή, πετάτε και κανένα «σκατά», «μαλακίες» , που ξες λέτε, μπορεί να φτιάχνετε αυτός με αυτά, φόρτσα κορίτσι μου μη μασάς!

Εε, λίγη θάλασσα, λίγο κρασί κι ένα αγόρι ρικο ρικο ρικοκο αχ γαμώτο αυτό το κοκό με πόσα κόμεντς σου’ρχεται.

Και αααα όλα και όλα, τα θέλει ο πούρος μας γιατί κι ημείς γλυκιά μου, όμορφη, ο ναι, αχ βρε και πε και πε..το τραβάμε το νινί εκεί ακριβώς που το θέμε.

Όοοοοχιιιιι;

Και που το θέμε; Ε, άμανε μένει κοντά εκεί που πάμε ,το θέμε κάτω στα τέσσερα κι άμανε είναι μακριά το θέμε για τα κόμεντς. Αλισβερίσι να γίνεται ρε παιδιά. Κοινωνία είναι κι εδώ. Ένα μεγάλο κρεβάτι. Αλλά να γαμάει και κανείς ε, μη τζάμπα εικονικό μελάνι!

Σώπα μικρή , σου λέω γράφω ποστ θα σου κάτσω μετά.

Καλοσυνάτες χυστομαλακίες

Να’σαι καλά να σε πηδώ να’σαι ευτυχισμένο – στο’πα εγώ πως θα ανεβάσω ποίημα- και ω! η ζωή η όμορφη – εμ τζάμπα το’ελεγε ο Σίγκι «σεξ κοκόνα μου θα φτιάξει και το άσθμα κι η δυσκοιλιότητα κι όλα»- το πάθος της αγάπης – αινταααα- το ταξίδι – στα κύθηρα ή σε κανά στενό του διαδρόμου μάτια μου;- η γαλήνη κι οι ψίθυροι- ε, κραυγές σε σεξοκόμεντ δεν έχουν παρατηρηθεί ακόμα.

Δηλαδή ακόμα κι όταν η Σου παντρεύτηκε δεν γίνεται , ήθελε ένα τετατετ για τον φέικ οργασμό έστω σε εστιατόριο.

Κι αυτή η σελίδα των κόμεντς μωρ’αδερφάκι μου σαν διάδρομος νοσοκομείου είναι. Πάνω που στον σηκώνουν πέφτει με κάθε πάμπλις. Κι άντενε πάλι απ’την αρχή πεντακόσιες ογδόντα δύο φωτογραφίες και σήμερα, που θα πάει, θα ανοίξει η πόρτα το ασανσέρ, ο ταχυδρόμος ,ο γαλατάς, ο σκουπιδιάρης ρε παιδί μου και θα σου πει «είμαι μπλόγκερ μάνα μου φγη433, πε και παι.. να την δω αγκριογκέιτορ»

Πιουρ μάρκετινγκ σεξ παμπλίσιτυ

Οι συνειδητοποιημένες- respect

Ξεκινάνε από το ζωικό βασίλειο πιάνοντας όοοοοολα τα ζώα του αγρού του λιβαδιού του βουνού με «μου» στο τέλος και πάντα μα πάααααντα πως γίνεται νεράντζι μου σε πουλί καταλήγει η φράση η νιάου.

Εδώ οι εικόνες είναι θολές κι αποσπασματικές. Από μπελούτσι σε στόουν κι από κουρνίκοβα σε σάλμα χάγιεκ – εμ καλόμ’ τι θα σε έβγαζε το τεστ; Αφού τίγκα στους σταρ είναι το πρόγραμμα σύγκρισης. Με μπάμια θα σε έβγαζε ότι μοιάζεις;

Οι δυναμικές οι σίγουρες που ξεσπαθώνουν – εδώ η καλή μικρή πάρε πάρε πάρε πάρε.

Οι άλλα αντ’άλλων που στο όνομα του παμπλίσιτυ πετάνε ότι κοτσάνα μπορείς να φανταστείς – κι εγώ πετάω τζιέρι μου αλλά εγώ χτυπώ και φεύγω δεν αφήνω σαράντα κόμεντ στη σειρά!- του στυλ «στα πέντε μου ήθελα να γίνω πυροσβέστης αχ κι όταν έγινα έμοιαζα με τον μπάμπη τον πενηντάρη» ΕΕΕΕΕ????- κι απαντάμε οι χλεχλέδες αλλά και τι να κάνουμε..είμαστε κι ευγενικοί..διότι σου λέμε κάτσε τώρα ήρθε σπίτι μας το ρωσιδάκι που λέει ο λόγος μας δείχνει τα προικιά κι εμείς θα παίξουμε με το μπρίκι μόνοι;

Κι αυτά, δεν έμεινε ανάσα άλλη….

Βασικά …

Έχω σοβαρές υποψίες πως ούτε σχολιαστής πρέπει να έμεινε μετά από αυτό το ποστ

αλλά

τα κεράσια πάντα αφήνουν πολλά κουκούτσια

ξκιουζμι