Δευτέρα 6 Αυγούστου 2007

Homo Hominis Lupus στη Βροχή



Έβρεχε από το πρωί καταρρακτωδώς.

Είχα να συναντήσω την κυρά πολλές μέρες. Όταν ήταν αυτή στο σπίτι εγώ ήμουν στη Χαλκιδική κι όταν ερχόμουν εγώ αυτή ήταν στη Θεσσαλονίκη.

Η Μάγια είχε σαστίσει. Οι μυρωδιές στο σπίτι άλλαζαν ανά δεκάωρο. Εγώ μύριζα κάθε φορά κάποιο διαφορετικό άρωμα – ε ένα κορμί είπαμε- κι η κυρά, Lolita. Τι της είχε καρφωθεί αυτές τις μέρες δεν καταλάβαινα. Πάει το chanel 5 , πάει το euphoria. Αντιλαμβανόμουν και κάποιες ύποπτες κινήσεις. Μου μύριζε αναδιάταξη.

Στο τηλέφωνο ήταν δύσκολες οι εξηγήσεις. Όσο φλύαρη είναι στα γραπτά τόσο λακωνική στα προφορικά. Αδύνατον να σπούδαζε ποτέ στην Ιταλία. Αλλά κι εγώ δεν είχα χρόνο για έρευνα. Το Τοπίο του μήνα ήταν απαιτητικό.

Μέχρι που μύρισε βροχή.

Η Μάγια έστρωσε , η κυρά κι εγώ συναντηθήκαμε εννιά το βράδυ- έξω κατακλυσμός- και το μπαλκόνι είχε αρχίσει να γεμίζει στις γωνίες του νερά. Το νυχτολούλουδο πρέπει να έπαθε την πλάκα της ζωής του με το ξαφνικό χτύπημα των σταγόνων.

- Πάμε να καθίσουμε έξω Sardo

- (την στραβοκοίταξα έκπληκτος) Πας καλά κοκόνα μου; Ψοφόκρυο έχει

- Βάλε μπουφάν

- Ποιο ρε μάτια μου; Το ροζ της μπάρμπι που έχεις στην ντουλάπα;

- (γέλασε για λίγο) Δεν έχω τέτοιο, μπέρδεψες τις ντουλάπες των Τοπίων. Πάρε το γαλάζιο το αθλητικό.

- (πήγα να πω κάτι και για τη βροχή που δεν μπορεί θα μας πιτσιλούσε ολίγον τι αλλά ατρόμητη αυτή είχε ήδη καθίσει στην πολυθρόνα, τυλιγμένη στο τζιν μπουφαν της λες και καθόταν μπροστά στο τζάκι) ομπρέλα να πάρω;

- Πολλά λες Sardo, άντε έλα, είναι ωραία η δροσιά

- (τι να έκανα; Αμαρτίες πλήρωνα. Φόρεσα το μπουφάν και κάθισα κι εγώ με τα χέρια σταυρωμένα..ίσως και λίγο τσατισμένα..γμτ..όλο παλαβές ιδέες είναι) Θα πιούμε τίποτα;

- Όχι. Θα πούμε (και το βλέμμα ξέρετε..στην ευθεία..λες και αμετανόητα γενναίο ή κατά λάθος ηρωικό έτρεχε σε λάθος μεριά μέσα στη μάχη της βροχής..σαν να’λεγε χτύπα ρε χτύπα ,πόσο θα αντέξεις;)

- Τι να πούμε κοκόνα μου; Τι σε απασχολεί; Κανένα αρσενικό Τοπίο;

- (χαμογέλασε) Υπάρχουν και τέτοια Sardo;

- Φυσικά. (τι να’λεγα ο καημένος..να προλάβω το κακό ήθελα)

- Sardo όλα εντάξει λένε με το βιβλίο της ιστορίας

- (ε;! να η αστραπή!) Εεε..ναι δεν ξέρω..δεν ήξερα πως σε απασχολούσε το θέμα

- Δεν με απασχόλησε ιδιαίτερα. Απλά το αναφέρω. Ως ελληνίδα ήθελα κι εγώ να καταλάβω τι επέμεναν οι άλλοι πως «δεν θέλω»

- (βουβός μουγκός εγώ..τι να πω;)

- Διδάσκουν άραγε στην αμερική Sardo ποιος κέρδισε στον πόλεμο του Βιετνάμ;

- (εε; Άει παναΐαμ..τι κουβέντα είναι αυτή τώρα) Δεν ξέρω κυρά μου..σε μια ταινία που είδα πρόσφατα ένας μπόμπιρας είπε στην δασκάλα του «κυρία φυσικά εμείς νικήσαμε στο βιετνάμ έτσι;» αλλά εκείνη άλλαξε θέμα

- Ναι την είδα κι εγώ. Είναι περίεργο το θέμα. Να λες την αλήθεια, και πόσο ανερυθρίαστα; Να καλλιεργείς το μένος ή να αλλάζεις δρόμο για έναν νέο κόσμο; Είναι πολύ νωπές οι μνήμες ακόμα. Η γιαγιά μου ήρθε από την μικρά ασία ξέρεις.

- (..μουγκαμάρα και πάλι..τι την είχε πιάσει τώρα; Επιστροφή στις ρίζες; Αυτή κάτι τέτοια τα αποτάσσει ..την απασχολούν πάντα πιο ρεαλιστικά θέματα, πιο σύγχρονα)

- Sardo ξέρεις τι σημαίνει homo homini lupus?

- Εεεε??!! (αστραπιαία την κοίταξα προσπαθώντας να αρπάξω τη ματιά της, μπας και με λυπηθεί) χμμ..δεν μου λέει κάτι.. (γμτ..γμτ..σταυρόλεξο λύνουμε;)

- Σημαίνει Sardo πως ο άνθρωπος για τον άνθρωπο είναι λύκος (και με κάρφωσε με ένα παράδοξα γλυκό βλέμμα. .άει κυρά μου θα με τρελάνεις)

- Θα μου πεις πως σου ήρθε αυτό ή θα με παιδεύεις ώρα; Πάγωσα ρε κοκόνα μου και να να..μούσκεμα έγινα

- Γκρινιάρη σταμάτα (και μου χαμογέλασε αχχχχ θανατερά τοπία) άτιμη ράτσα είμαστε μικρέ.. ανελέητα πληγώνουμε, συνειδητά

- Για κανένα πόλεμο θα πούμε τώρα; (ε..μια σύνδεση προσπάθησα να κάνω με το βιετνάμ πιο πάνω..αλλά όχι πως δεν την είχα ικανή να αλλάξει θέμα)

- Όχι. Για τις καθημερινές μάχες μιλάω. Για τους ανθρώπους που πληγώνουν

- Επειδή θέλουν;

- Καμιά φορά επειδή βαριούνται να διορθωθούν

- Λες πρέπει να αλλάξουν δηλαδή;

- Χμμ..(φάνηκε σαν να είχε προβληματιστεί πιο παλιά και τώρα ήταν σίγουρη για το συμπέρασμα) εδώ είναι το θέμα Sardo. Πως δεν πρέπει να ζητάμε από τους ανθρώπους να αλλάξουν όταν μας πληγώνουν. Πρέπει να τους επιτρέπουμε να είναι ο εαυτός τους. Κι αν κάτι μας ενοχλεί να μην περιμένουμε να αλλάξει η συμπεριφορά τους παρά μόνο να απομακρυνόμαστε για να δείχνουμε σεβασμό σε αυτό που οι ίδιοι επέλεξαν να είναι

- Πολύ ανωτερότητα ρε κοκόνα μου όμως κι έτσι στο τέλος..όπως λες κι εσύ δηλαδή γιατί εγώ από σένα τα ακούω αυτά.. συντηρείται η συμπεριφορά και διαιωνίζεται

- Ναι καμάρι μου αλλά αυτή η συμπεριφορά που διαιωνίζεται και ενοχλεί εμάς παραδείγματος χάρη μπορεί να μην ενοχλεί κάποιον άλλο, οπότε ..

- (δεν έβγαζα άκρη..αυτό το κακό να μην είχε..πε ρε παιδί μου το σκηνικό από την αρχή..μην το πιάνεις από τη μέση) Δηλαδή όταν κάποιος μας πληγώνει ..φεύγουμε;

- Έτσι πρέπει αλλά συνήθως δεν το κάνουμε. Του ζητάμε λίγο ευγενικά λίγο επιτακτικά να αλλάξει. Του το λέμε πως αυτό που κάνεις μας πληγώνει, ε, ύστερα σπάμε τα μούτρα μας γιατί βλέπουμε πως αυτό που κάποιος πράττει το πράττει επειδή το επιθυμεί και όχι επειδή σκέφτεται πρώτα αν αρέσει ή όχι σε εμάς ..και ύστερα αποχωρούμε

- (οχου..και η βροχή δε λέει να σταματήσει..11 πήγε και το ψοφόκρυο θυμίζει νοέμβρη) πάμε μέσα ρε κοκόνα μου..ξύλιασα

- Λίγο ακόμα. Ξέρεις Sardo (εμ ξέρω που να μην ήξερα) όποιος ψάχνει βρίσκει

- (αμάν αμάν κάτι θα ανακάλυψε πάλι..αχ βρε κοκόνα μου και στο’πα και τότε..μη ψάχνεις..εμπιστέψου το ένστικτο σου και κοπάνα την πριν βρεις αποδείξεις..γιατί άλλο να μείνεις με καρφωμένη την εντύπωση κι άλλο την εικόνα) Ε, ταπαμε κι άλλη φορά αυτά. Βρήκες κάτι;

- Βρήκα

- Έψαξες πολύ;

- Όχι

- (εμ για αυτό ήταν το πράγμα δύσκολο γιατί όταν βρίσκεις χωρίς κόπο πα να πει ο άλλος δεν τρελαινόταν και να κρύψει κάτι..δεν τρελαινόταν να σκεφτεί μη σε πληγώσει) εντάξει κοκόνα μου άστο να πάει στην ευχή

- Σωστά (έσκυψε το κεφάλι κουρασμένα λες και σκάβαμε τόση ώρα) Πάγωσα, πάμε μέσα

- (κοντοστάθηκα , ούτε που το σκέφτηκα..έτσι κάνω πάντα με τις πιο ηλίθιες ιδέες) πάμε να περπατήσουμε στη βροχή;

- (άστραψαν τα μάτια και χαμόγελο μαζί λες και άνοιγε τα δώρα των γιορτών) Πάμε!

(σήμερα είμαστε άρρωστοι κι οι δύο..αααααααααχχχχχχ

Τοπίιιιιιιιιιιιιιιιιιιιο???! Σκέπασε με!)


10 σχόλια:

Menios είπε...

Σκίουρε πες τη κυρά ότι τα λόγια της είναι σοφά... κανείς δεν αλλάζει ούτε εμείς.
Άσε λοιπόν το κόσμο να είναι αυτό που είναι και επέλεξε αυτό που σου κάνει κέφι.. όπως είναι χωρίς αλλαγές.
Το κακό είναι ότι για να φτάσουμε να σκεφτόμαστε έτσι προσπαθήσαμε να αλλάξουμε ανθρώπους.. και αλλάξαμε κι εμείς κάποιες φορές .

Ανώνυμος είπε...

Κάθε ανάγνωση και ενας προβληματισμός...
Την καλησπέρα μου

tzonakos είπε...

Ax αυτά τα Τοπία...
Σε βλέπω να ανοίγεις και μια
click-@αψψψού φίλμ.
Αντε, γίνε καλά σύντομα, τα τοπία ειναι καλοκαιρινά ακόμα....

mouxlas21 είπε...

skioure ...akiro me to post alla ...exeis gramma pou leei kai to ekpompi ;)

http://mouxlas21.blogspot.com/2007/08/game.html

Ανώνυμος είπε...

history book
οι σχέσεις με τους γείτονες ήταν παντα θερμό θέμα και το "έπαιξαν" όλοι ανεξαιρέτως.
και τα κόμματα και οι κυβερνήσεις και η εκκλησία και τα μίντια.
Μιά είναι χρήσιμοι γιατί μας πληρώνουν το τεβε και το ίκα , μια είναι κλεφτες και σκοτωνουν για ένα "λεκ" , πότε μας κλέβουν την ιστορία μας και εμείς κάνουμε επενδύσεις στη χώρα τους και οι κακοί τούρκοι των ίμια είχουν μια καλή τραπεζα για εξαγορά απο την εθν τράπεζα και τώρα μας συμφέρει να τους βαλουμε στη εοκ και ολα αυτά τα αντιφατικά.
λοιπόν
η χώρα μας είναι μια ουδέτερη ζώνη για όλους. Είμαστε βολικοί. Δεν έχουμε φανατικούς , δεν είμαστε κολλημένοι , κάνουμε εκδρομές σε όλα τα βαλκανικά κρατη χωρίς να μας νοιαζει αν είναι "εχθροί" και από την πλευρά τους αυτοί μας θεωρούν μια σμαλ ΗΠΑ της περιοχής για να πλουτίσουν να επενδύσουν και να ζήσουν καλύτερα.
όλα τα υπόλοιπα είναι ιδεολογικά παιχνίδια όσων εχουν "εκκρεμότητες".
Όσο για τους ανθρώπους- λύκους καθόμαστε στο τραπεζί του μπλακ τζακ και ξερουμε πως κάποιος θα χάσει και κάποιος θα τα παρει και ίσως κάποιος πιό αετονύχης θα βγάλει κανένα κρυμμένο άσσο.

Sardonian είπε...

Click-@ Μένιο (ομόρφυνες ρε ή μου φαίνεται;)
Αμ έτσι είναι αλλά..με τα χαζά γελάμε αδέρφι, τα σοβαρά μας στεναχωρούν
Δε βαριέσαι , λέω εγώ
"ζήσε κι άσε όσους σε στεναχωρούν να κάνουν ο,τι θέλουν μακριά"

Sardonian είπε...

χαρά καλώς ήρθες όμορφη
αει πουλίμ' μη προβληματίζεσαι
δεν βλέπ'ς εγώ τι έπαθα;
σκίουρος κατάντησα
:-ρ

Sardonian είπε...

tzonakos click-@ ευτυχώς είμαι παντός καιρού
:-ρρ
Τοπίιιιιο κράτα μου την ομπρέλα καλόμ'
:-ρρ

Sardonian είπε...

moyxla σεσημασμένε αρχηγέ φχαριστώ θα το δω πως θα το μετατρέψω γιατί εγώ μεγάλε κακές κουβέντες δε λέω
τις κάνω μόνο
(Τοπίιιιο μου πες μου τι είσαι)

Sardonian είπε...

Πραγματικά Ανώνυμε click-@ με ισοπέδωσες
απ'αυτά ακριβώς που είπες , έτσι τα βλέπω κι εγώ και μάλλον οι περισσότεροι
όσο για το μπλακ τζακ
άει καλόμ' η κυρά δεν παίζει τέτοια
για αυτό τα παίρνει λίγο
αλλά νταξ
μετά ξεχνά
:-ρρ