[Ο θίασος της κακιάς ώρας ετοιμάζεται πυρετωδώς....]
ΠΑΤΟΣ: Ρε παιδιά αυτή η κωμωδία του Πύραμου και της Θίσβης
Μου φαίνεται κομματάκι ..δυσάρεστη.
Ακούστε δηλαδή
Ο Πύραμος βγάζει σπαθί κι αυτοκτονεί
Κι αν τρομάξουν οι κυράδες
Τι θα κάνουμε;
ΚΥΔΩΝΗΣ: Αμάν!Το σημειώνω!
Μου φαίνεται κομματάκι ..δυσάρεστη.
Ακούστε δηλαδή
Ο Πύραμος βγάζει σπαθί κι αυτοκτονεί
Κι αν τρομάξουν οι κυράδες
Τι θα κάνουμε;
ΚΥΔΩΝΗΣ: Αμάν!Το σημειώνω!
[Ο Κυδώνης είναι ο πρωταγωνιστής, το απόλυτο θεατρικό ίδαλμα του χωριού, ο μεγαλύτερος Οσκαρικός μπούρδας]
ΠΕΙΝΑΛΑΣ: Ε, τότε να μην αυτοκτονεί.
ΠΑΤΟΣ: Λες ε;
Κοιτάξτε τι θα γίνει
Θα γράψεις έναν πρόλογο
Με πλήρεις εξηγήσεις:
Ότι κυράδες μας τα σπαθιά μας δεν σκοτώνουν
Κι ο Πύραμος δεν πεθαίνει
Ή καλύτερα , πωωω φοβερό
Ότι ο Πύραμος, είμαι εγώ
Εγώ είμαι ο Πύραμος δηλαδή
Ο Πάτος ο υφαντής
ΠΕΙΝΑΛΑΣ: Ε, τότε να μην αυτοκτονεί.
ΠΑΤΟΣ: Λες ε;
Κοιτάξτε τι θα γίνει
Θα γράψεις έναν πρόλογο
Με πλήρεις εξηγήσεις:
Ότι κυράδες μας τα σπαθιά μας δεν σκοτώνουν
Κι ο Πύραμος δεν πεθαίνει
Ή καλύτερα , πωωω φοβερό
Ότι ο Πύραμος, είμαι εγώ
Εγώ είμαι ο Πύραμος δηλαδή
Ο Πάτος ο υφαντής
όχι ο Πύραμος
Οπότε κανένα πρόβλημα
κυράδες μας
ΚΥΔΩΝΗΣ: Έτσι έτσι εγώ θα το κάνω κι αυτό
Λέω να το γράψω σε δεκαπεντασύλλαβο
ΠΑΤΟΣ: Δεκαπεντασύλλαβο, εξηντατρεμπάτιτο, ότι να ναι
ΦΥΣΟΥΝΑΣ: Και τι θα κάνουν βρε συνάδερφοι οι κυράδες
Οπότε κανένα πρόβλημα
κυράδες μας
ΚΥΔΩΝΗΣ: Έτσι έτσι εγώ θα το κάνω κι αυτό
Λέω να το γράψω σε δεκαπεντασύλλαβο
ΠΑΤΟΣ: Δεκαπεντασύλλαβο, εξηντατρεμπάτιτο, ότι να ναι
ΦΥΣΟΥΝΑΣ: Και τι θα κάνουν βρε συνάδερφοι οι κυράδες
όταν δούνε το λιοντάρι;
Δεν θα το φοβηθούνε αυτό;
Δεν θα το φοβηθούνε αυτό;
ΠΕΙΝΑΛΑΣ: Αμάν! Εγώ πάντως φοβάμαι κιόλας!
ΠΑΤΟΣ: Κύριοι θα αντιμετωπίσουμε και αυτό το πρόβλημα
Το - έξω από δω – λιοντάριον
Ενώπιον κυράδων δεν λέει
Διότι άλλο αγριότερο πτηνό
Απ’ το λιοντάρι
Στην υφήλιο δεν υπάρχει!
Όπερ άτοπον.
ΦΥΣΟΥΝΑΣ: «Το λιοντάρι δεν είναι λιοντάρι»
Σημείωνε σε παρακαλώ Κυδώνη
ΠΑΤΟΣ: Μη βιάζεστε. Πρέπει να το οργανώσουμε καλύτερα.
Πρέπει πρώτον πρώτον
Να ξέρουν ποιος είναι ο ηθοποιός
Και δεύτερον δεύτερον
Να φαίνεται η φάτσα του από μέσα
όταν βγαίνει και λέει:
«Κυρίες μου» ή «Ωραίες μου κυρίες, σας παρακαλώ»
ή «Σας εκλιπαρώ, ψυχραιμία!»
μη φοβείσθε , υπάρχει προστασία
Αν νόμιζα
Ότι νομίζατε
Ότι είμαι λιοντάρι
Θα τα έκανα πάνω μου.
Σας διαβεβαιώ.
Δεν είμαι λιοντάρι.
Είμαι άνθρωπος.
Ρωτήστε όποιον θέλετε
Είμαι ο Καπάκης ο γανωτής.
ΚΥΔΩΝΗΣ: Πάει κι αυτό.
Χρειάζεται όμως ένας τοίχος
Διότι ο Πύραμος και η Θίσβη
Μιλάνε μέσω τοίχου.
Δηλαδή μιας χαραμάδας.
ΦΥΣΟΥΝΑΣ: Εγώ δεν κουβαλάω ολόκληρο τοίχο εδώ!
ΠΑΤΟΣ: Θα το λύσουμε και αυτό το πρόβλημα.
ΠΑΤΟΣ: Μη βιάζεστε. Πρέπει να το οργανώσουμε καλύτερα.
Πρέπει πρώτον πρώτον
Να ξέρουν ποιος είναι ο ηθοποιός
Και δεύτερον δεύτερον
Να φαίνεται η φάτσα του από μέσα
όταν βγαίνει και λέει:
«Κυρίες μου» ή «Ωραίες μου κυρίες, σας παρακαλώ»
ή «Σας εκλιπαρώ, ψυχραιμία!»
μη φοβείσθε , υπάρχει προστασία
Αν νόμιζα
Ότι νομίζατε
Ότι είμαι λιοντάρι
Θα τα έκανα πάνω μου.
Σας διαβεβαιώ.
Δεν είμαι λιοντάρι.
Είμαι άνθρωπος.
Ρωτήστε όποιον θέλετε
Είμαι ο Καπάκης ο γανωτής.
ΚΥΔΩΝΗΣ: Πάει κι αυτό.
Χρειάζεται όμως ένας τοίχος
Διότι ο Πύραμος και η Θίσβη
Μιλάνε μέσω τοίχου.
Δηλαδή μιας χαραμάδας.
ΦΥΣΟΥΝΑΣ: Εγώ δεν κουβαλάω ολόκληρο τοίχο εδώ!
ΠΑΤΟΣ: Θα το λύσουμε και αυτό το πρόβλημα.
Θα βρούμε έναν να κάνει τον τοίχο
Θα τον πασαλείψουμε σοβά
Θα τον ασβεστώσουμε
Θα ανοίξει τα δάχτυλα – έτσι!-
Κι ιδού η χαραμάδα!
ΚΥΔΩΝΗΣ: Τότε ουδέν πρόβλημα.
Θα τον ασβεστώσουμε
Θα ανοίξει τα δάχτυλα – έτσι!-
Κι ιδού η χαραμάδα!
ΚΥΔΩΝΗΣ: Τότε ουδέν πρόβλημα.
[Η αρχική μετάφραση είναι του κυρίου Απόστολου Δοξιάδη αλλά ελπίζω να μου συγχωρήσει μερικές παραινέσεις]
1 σχόλιο:
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΠΟΛΗ
Μυθιστόρημα
Συγγραφέας: Νίκος Χιδίρογλου
Εκδόσεις Ερωδιός
Δελτίο Τύπου
Ελλάδα, σωτήριο έτος 2020 μ. Χ. Η επικράτηση μιας κάστας πολιτικών που πρεσβεύουν ένα κράμα νεοφιλελεύθερων και σοσιαλδημοκρατικών ιδεοληψιών, έχει αλλάξει ριζικά το πολιτικό τοπίο. Η πολιτισμική ομογενοποίηση λυγίζει τις αντιστάσεις του μέσου πολίτη, οδηγώντας τον στην αδράνεια. Η χαλάρωση των ηθών και η εφαρμογή των θετικών διακρίσεων, οδηγούν στην απόλυτη φιλελευθεροποίηση των κοινωνικών σχέσεων και φέρνουν την ελληνική κοινωνία στο χείλος του γκρεμού. Η πολυπολιτισμική κοινωνία, δείχνει να λυγίζει κάτω από το βάρος των ανομιών της και των αφύσικων και ανήθικων συμβάσεών της. Όμως, κάποιοι υπολόγιζαν χωρίς τη νεολαία, που ξεσηκώνεται, αντιδρώντας στο γκρέμισμα των εκκλησιών και στην εξάλειψη κάθε τι του ελληνικού. Οι παλιοί τρόποι κερδίζουν οπαδούς και ο λαϊκός αυθορμητισμός επιστρέφει και ξεσπά, απειλώντας ως ασταμάτητος χείμαρρος το σύστημα, που κλυδωνίζεται. Την ίδια ώρα, ο πολιτικός ριζοσπαστισμός εξαπλώνεται και κερδίζει τις καρδιές και την ψυχή των νέων, των απόκληρων και των περιθωριοποιημένων, αλλά και όσων αδυνατούν να συμβιβαστούν με την κοινωνική εξαχρείωση και αναζητούν όραμα και ελπίδα. Ο ήρωάς μας, έχοντας βρεθεί από το ζενίθ στο ναδίρ, δεν έχει πλέον τίποτε να χάσει. Από πετυχημένος επαγγελματίας και ομοτράπεζος του συστήματος, καταλήγει δραπέτης και άστεγος, ζώντας προσωρινά μια άσκοπη καθημερινότητα. Όμως, ξυπνάει από το λήθαργο, μαζεύει τα κομμάτια του και οργανώνεται στις γραμμές της «Μάχης», πολεμώντας για την Ελευθερία και γράφοντας το προσωπικό του έπος.
Δημοσίευση σχολίου